تقریبا همه در دنیای ارزهای دیجیتال با واژه «ایردراپ» اشنایی دارند اما ایا همه آنها با واژه «لاک دراپ» آشنایی دارند؟ در این مقاله شما را با مفهوم Lockdrop آشنا خواهیم کرد و به نحوه عملکرد و تفاوت آن با ایردراپ خواهیم پرداخت.

لاک دراپ چیست؟

lockdrop مشابه ایردراپ است، اما لاک دراپ ها همان ایردراپ‌های اصلاح‌شده‌ای هستند که کاربران برای به دست آوردن توکن‌های رایگان، باید به آن وفاداری باشند. در یک لاک دراپ، کاربران یک توکن را به مدت مشخصی استیک (stake) می کنند و پس از عرضه توکن های استیک شده خود به همراه یک توکن دیگر را دریافت می کنند. به عنوان مثال، در یک شبکه خاص مانند SOLANA دارندگان توکن SOL، توکن های خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند قفل می کنند.

هرچه وجوه آنها مدت زمان بیشتری قفل بماند، پس از راه اندازی شبکه جدید، توکن های بیشتری از آن دریافت می کنند. این دقیقاً مانند سپرده های ثابت است اما شرایط و مدت آن متغیر است.

در این رابطه بخوانید‌ : اسلشینگ (Slashing) چیست؟ و چگونه میتوان از آن در امان ماند؟

مدت زمان استیکینگ (staking) متغییر است. توکن‌ها در یک قرارداد هوشمند قفل می‌شوند، و سود آن بر اساس مقدار دارایی استیک شده تعیین میشود. یعنی هرچه دارایی بیشتری استیک شود و مدت زمان آن طولانی‌تر شود، سود بیشتری دریافت می‌شود. هدف از لاک دراپ ها ایجاد انگیزه برای کاربران است. اگر کاربران مقداری از توکن‌های خود را در یک شبکه قفل کنند تا به حفظ امنیت شبکه کمک کنند، به موفقیت آن شبکه علاقه مند خواهند شد.

کامان ولث لبز (Commonwealth Labs) برای اولین بار ایده لاک دراپ را در شبکه Edgeware و بلاک چین Polkadot راه اندازی کردند. Edgewares اعلام کرد که در سال 2019 بیش از 90 درصد توکن های خود را از طریق لاک دراپ ارائه داده است.

مقایسه لاک‌دراپ با ایردراپ

لاک دراپ: کاربران قبل از عرضه توکن xyz تعدادی از توکن های خود را در یک قرارداد هوشمند قفل می کنند. پس از عرضه توکن xyz، مقدار توکن هایی که قبل کرده اید را به همراه مقداری توکن XYZ رایگان درسافت خواهند کرد. هرچه کاربران تعداد توکن های بیشتر و زمان طولانی‌تری آنها را قفل کنند، سود بیشتری نیز دریافت می‌کنند.

ایردراپ: در ایردراپ ها، کاربران با فعالیت در شبکه آزمایشی، تامین نقدینگی یا انجام سایر فعالیت‌هایی که با کاربرد پروژه مرتبط است، با پروژه تعامل برقرار می‌کنند. سپس بر اساس این فعالیت ها توکن های رایگان دریافت می کنند.

تفاوت: تفاوت اصلی لاک دراپ و ایردراپ این است که لاک دراپ ها به تعهد بیشتری نیاز دارد. کاربران یک airdrop را به عنوان انگیزه ای برای حمایت از پروتکل دریافت میکنند. اما در لاک دراپ، کاربران باید کوین های خود را در یک پروتکل جدید استیک کنند و هزینه دریافت لاک دراپ را با توکن های استیک شده خود پرداخت کنند.

چه پروژه هایی از لاک دراپ استفاده کردند؟

Edgeware Lockdrop

Edgeware اولین پروتکلی بود که فرآیند lockdrop را در سال 2019 راه اندازی کرد. این پروتکل، 90٪ توکن خود را از طریق لا‌ک‌دراپ‌ها توزیع کرد و تنها 10٪ آن به تیم توسعه دهنده اختصاص داده شد. کاربران اتر های خود را در یک «قرارداد کاربری لاک دراپ» قابل اعتماد قفل کردند و پس از ۳ الی ۱۲ ماه میتوانستند ETH خود را برداشت کنند. کاربران همچنین می‌توانستند به جای قفل کردن دارایی خود، صرفا به «سیگنال» دهی بپردازند. این امر به این معنی است که آنها هدف خود را برای مشارکت در شبکه Edgeware اعلام کرده و بابت مشارکت خود ایردراپ دریافت می‌کنند. البته این کاربران پاداش کمتری به دست آوردند و نمی‌توانستند به‌عنوان ولیدیتور در شبکه فعالیت کنند.

Astroport Lockdrop

Astroport یکی از پروتکل های بازار پول است که 7.5٪ از توکن های خود را از طریق لاک دراپ توزیع کرده است.

Mars Lockdrop

همچنین بخوانید : تفاوت توکن های کاربردی (Utility tokens) با توکن های سهمی (equity tokens) چیست؟

Mars یک پلتفرم اعتباری درون زنجیره ای است که بر بستر Terra ایجاد شده و توسط یک جامعه غیرمتمرکز از کاربران و توسعه دهندگان کنترل می شود. این پروتکل توکن‌های خود را از طریق فرآیند لاک دراپ مشابه Astroport توزیع کرده است. کاربران توکن های UST خود را به مدت 3 تا 18 ماه به عنوان وثیقه در Red Bank آن قفل کردند. هرچه کاربر مدت زمان بیشتری توکن های UST خود را قفل کند، پاداش بیشتری نیز دریافت خواهند کرد.

آیا لاک دراپ ها ارزش سرمایه گذاری دارند؟

لاک دراپ هنوز یک ایده نسبتا جدید است. برای اینکه  مطمئن شویم آیا ارزش استفاده و تلاش برای توزیع توکن شبکه را دارند یا خیر، باید بدانیم که آیا نیازهای کاربر و پروتکل را برآورده می کنند یا خیر.

یک کاربر تنها در صورتی باید در استیکینگ شبکه شرکت کند که سود آن امیدوارکننده به نظر برسد و قصد داشته باشد در بلندمدت به پروژه متعهد شود. این امر باعث می شود که کاربر بتواند پول خود را به سودآورترین روش برای تعامل با شبکه استفاده کند، که این امر هدف نهایی هر کاربر است. از سوی دیگر، اهداف اصلی پروتکل ها، ایجاد یک جامعه قوی و جلوگیری از تخلیه توکن ها از طریق ایردراپ است.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو